اعلامیه زنان معترض افغانستان به مناسبت پانزدهم آگست + برگردان به زبانهای انگلیسی و آلمانی

به نام حقوق بشر؛ اعلامیه زنان معترض افغانستان به مناسبت پانزدهم آگست

با فرارسیدن ۱۵ آگست ۲۰۲۳ دو سال از ورود طالبان به کابل و سلطه این گروه بر افغانستان میگذرد. امروز پس از گذشت دو سال افغانستان در یک بحران تمام عیار انسانی و حقوقبشری به سر میبرد. بر مبنای گزارش سازمان ملل آمار فقر از ۱۹ میلیون نفر در سال ۲۰۲۰ به ۳۴ میلیون در سال ۲۰۲۲ افزایش یافته است۱ و با این حساب ۸۵ درصد مردم افغانستان در فقر به سر میبرند. همزمان در نتیجه اعمال طالبان، افغانستان در بحران شدید حقوقبشری به سر میبرد. این بحران شامل نقض حقوق بشری همه اقشار جامعه در نسبتهای مختلف در ساحتهای مدنی، سیاسی، اقتصادی، جنسیتی، اجتماعی و فرهنگی میشود. در این میان زنان در بدترین حالت به سر میبرند. از آنها انسانزدایی شده و به صورت سیستماتیک از تمام شئون اجتماعی حذف گردیده اند. گزارشهای مختلف سازمانهای بینالمللی در کنار گزارشهای بیشمار محلی نشاندهنده این بحران شدید حقوق بشری است۲. سازمان عفو بینالمللی در گزارش سال ۲۰۲۲ خود تحت عنوان «مرگ در حرکت آهسته؛ زنان و دختران تحت حاکمیت طالبان» به نقض گسترده حقوق زنان و خشونت در مقابل آنها در زیر سلطه طالبان میپردزاد۳؛ گزارش ۲۰۲۳ این سازمان، «پسران شما در کوه هستند» به جنایات جنگی گروه طالبان در پنجشیر میپردازد۴.؛ گزارشهای گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد برای افغانستان در سالهای ۵۲۰۲۲ و 6۲۰۲۳ به تبعیض و خشونت علیه زنان و مرتبط به شرایط درگیری به نقض و محدود سازی آزادی بیان، تشکلها و اجتماعات مسالمت آمیز، حقوق اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و تحقق عدالت میپردازد؛ کوچ اجباری اقوام و باشندهگان بومی شمال افغانستان، مصادره خانهها و زمینهای آنها و جابجایی گروههای تروریستی چون «تحریک طالبان پاکستان» و اقوام جنوبی و وزیرستانی در این مناطق از دیگر موارد نقض گسترده حقوقبشری است که مرتکب شده اند7. این گزارشها، در کنار دیگر گزارشهای که به صورت روزمره از سوی رسانهها، افراد و نهادها در سطح محلی ارائه میگردد، فقط بخش کوچکی از یافتههای سازمانها و نهادهای بینالمللی در مورد افغانستان زیر سلطه گروه طالبان است. با توجه به موارد فوق ما بر این باوریم که طالبان از حل مشکل افغانستان عاجزند و علاقهی برای ارائه خدمات رفاهی و تامین حقوق اساسی بشری ندارند. ما بر این باوریم که گفتگو و تعامل با یک گروه تروریسی باجدهی برای تروریسم است و فاجعه را بزرگتر میسازد. ما بر این باوریم که دیر یا زود فاجعه حاکم بر افغانستان سویه فرامرزی خواهد گرفت و جهان را چونان مردم ما در وحشت از تروریسم فرو خواهد برد. بنابراین خواست ما از سازمان ملل متحد، ایالات متحده آمریکا، کشورهای اروپایی، کشورهای همسایه افغانستان، قدرتهای منطقهای و به ویژه کشورهای که سیاست خارجی فمینیستی دارند این است که دست از حمایت و همکاری طالبان بردارند و در کنار زنان و نیروهای دموکراتیک افغانستان بیایستند. ما از مردم افغانستان، اعم از زن و مرد نیز میخواهیم که حق تعیین سرنوشت خویش را در دست گیرند، با این وضع طالبانی کنار نیایند و برای فردای آزاد بیایستند.

تا آزادی! زنان معترض افغانستان ۱۵ آگست ۲۰۲۳

1 UNDP warns that restrictions on women’s rights will worsen economic catastrophe in Afghanistan | United Nations Development Programme 2 Afghanistan: Repression Worsens 2 Years into Taliban Rule | Human Rights Watch (hrw.org)

3 Afghanistan: Death in slow motion: Women and girls under Taliban rule – Amnesty International

4 Report (amnesty.org)

5 A_HRC_51_6_AdvanceEditedVersion.docx (live.com)

6 A_HRC_52_84_01.03.23-English.docx (live.com)

7 https://parsi.euronews.com/2022/12/13/exclusive-report-forced-deportation-of-population-ethnic-groups-in-afghanistan-uzbek-hazar https://www.bbc.com/persian/afghanistan-61524215

https://www.routedmagazine.com/afghanistan-idp-taliban-regime