ما درصدد نجات کاپیتالیسم نیستیم

مصاحبه با دنیز اورگون / مترجم: خشایار مصطفوی

در روز شنبه، جلسه‌ای در دانشگاه هامبورگ برگزار می‌شود که در آن گروه‌های مختلف پیرامون برگزاری و شکل اعتراض به نشست گروه بیست[۲] در تاریخ هفتم و هشتم جولای ۲۰۱۷ (شانزد وهفدهم تیر سال ۱۳۹۶) در هامبورگ به رایزنی می‌پردازند. چه مواردی در این جلسه مطرح می‌شود؟

ما این‌بار خودمان را برای همه‌ی جنبه‌های محتوایی حرکت‌مان آماده خواهیم کرد، جنبه‌هایی که گاه در کنش‌های سیاسی گم می‌شوند. به عبارت دقیق‌تر یعنی ما خود را با وضعیت کنونی دنیا درگیر و منطبق خواهیم کرد. مجله‌‌ی زیرزمینی “طبقه فرودست”[۳] توجه ما را به جبهه‌های جنگ در دنیا جلب می‌کند و نویسنده‌ای چون “توماسز کونیکز”[۴] رابطه‌‌‌ی آن را با بحران‌های اقتصادی افشاء می‌کند. رفقای مجله‌ی “ایجاد انقلاب سوئیس”[۵] به ما نشان خواهند داد که،‌ چطور می‌شود یک تجربه‌ی انقلابی را امروز دوباره ساخت؟ و آنارشیست‌های یونانی برای ما لطمه‌های سوسیال دمکراسی یونان و امپریالیسم آلمان را تشریح خواهند داد. همچنین هم‌زمان با کارگروهای محتوایی، گروه‌های بومی و منطقه‌ای سابقه و شکل فعالیت خویش را معرفی خواهند کرد و راه‌کارهای همکاری و برگزاری این کنش سیاسی به صورت واحد را مورد بررسی قرار خواهند داد.

نشریاتی همچون دی ولت [۶] و هامبورگر آبند بلات [۷] با عناوینی تحریک آمیز در مورد همایش شما ادعا کرده‌اند که مقامات با دادن اجازه به این کنفرانس در دانشگاه هامبورگ به گردهم‌آیی‌ای با محتوای شورش و انقلاب اجازه برگزاری داده‌اند در این رابطه چه سخنی دارید؟

به هر صورت ما خواستار مکانی رسمی برای این کنفرانس بودیم که بتوانیم محتوای انتقادی خود را مطرح کنیم. اما وقتی مطبوعات محلی بر علیه کنفرانس ما مطالب تحریک‌آمیز منتشر می‌کنند سوالی که برای ما به وجود می‌آید این است که چرا این تعهد در روزنامه‌نگاری در برابر همایش‌های نئونازی‌ها و پوپولیست‌های راست کمتر واکنش نشان می‌دهد؟

اتحاد گروهی شما با نام فتح گروه بیست یک گروه چپ رادیکال است که خود را با عنوان‌های ضد سرمایه‌داری و انقلابی می‌شناسد. با این حساب دریافت و مفهوم مورد نظر شما از گروه بیست چگونه است؟

اقتصادهای ملی با طبقات سرمایه‌داری به صورت تنگاتنگی درهم بافته شده‌اند، این‌ها علی‌رقم اینکه با هم در رقابت هستند اما به یکدیگر وابسته و محتاج هم هستند. این تنظیم و تقسیم قدرت میان این دو دسته همیشه حائز اهمیت است و کارکرد گروه بیست هم در خلال نشست و ملاقات‌ها، تحکیم قدرت نظام سرمایه‌داری و تنظیم مجدد مناسبات آن است. لذا برای ما گروه بیست نمادی از نظام سرمایه‌داری‌ای است که ما در درصدد مبارزه با آن هستیم.

برداشت شما از پیامدهای سیاست‌های کشورهای عضو گروه بیست چیست؟

جنگ‌آفرینی و جنگ‌های نیابتی آن‌ها در راه بدست آوردن ذخایر زیرزمینی، سیاست بازاریابی و فروش و همچنین اعمال نفوذ و هدایت قدرت‌های منطقه‌ای در راستای منافع اقتصادی، منجر به مرگ و بدبختی در بسیاری از مردم مناطق دنیا شده‌ است. از سوی دیگر همین سیاست‌ها باعث آوارگی میلیون‌ها انسان شده است، آوارگان و پناهندگانی که بعدها به طور مثال در ترکیه و اروپا به صورت رقت‌انگیزی به کار واداشته و به بازی گرفته می‌شوند.

آنجا که می‌گویید: “نگذارید نظام سرمایه‌داری دوباره خود را بازسازی کند.” فراخوان اتحاد برای تظاهرات بزرگ شما، مبارزه‌طلبانه‌تر و پرشورتر از دیگران به نظر می‌رسد، آیا این سرحد خواسته‌‌های شماست؟

تاکنون، همه‌ی انواع نظام‌های سوسیال دمکرات تلاش کرده‌اند که به هر حرکت اعتراضی در عین سرکوب کردن، برچسب خویش را بچسبانند برای آن‌ها این طور عمل کردن ایمن‌تر است اما ما نه تنها درصدد نجات نظام سرمایه‌داری نیستیم بلکه می‌خواهیم به فرایند مرگ آن سرعت ببخشیم.

از حالا اعتراض در برابر شخصیت‌های سیاسی راهی هامبورگ و همچنین روئسای جمهوری همچون ترامپ یا اردوغان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ این در حالی است که برخی علاقه‌مندند که پوتین را هم در لیست هدف اعتراض قرار دهند.

برای ما خانم آنجلا مرکل و هیات اقتصادی آلمان که او را همراهی می‌کنند حریفان مستقیم هستند. آن‌ها مسبب و مقصر وضعیت کنونی هستند و همچنین تنها آن‌ها قادرند در اینجا با ما بجنگند.

در ماه جولای، نیروهای پلیس، ارتش و همچنین مامورین سازمان‌ اطلاعات با تمام قوا به هامبورگ می‌آیند و به حالت آماده‌باش خواهند بود. با این حساب آیا اصلا تظاهرات و اعتراض کارآمد و موثر خواهد بود؟

اعتراض‌ها خلاقانه و چند جانبه برگزار خواهند شد لذا ما از این نکته که شنیده و دیده خواهیم شد، مطمئنیم. همچنین ما اعتراض‌های خود را تنها به دو روز برگزاری نشست محدود نمی‌کنیم بلکه از یک هفته قبل با برگزاری فستیوال‌ها، کارگاه‌های محتوایی وهمچنین تظاهرات به استقبال اعتراض به نشست گروه بیست خواهیم رفت.

در فراخوان خود آوردید که “این اعتراض سرآغازی بر سرنگونی سیستم خواهد بود” آیا این گفته، حاصل ایده‌ی فشار همه جانبه بر سیستم است؟

ببینید، با اعتراض به گروه بیست خیلی از مردم وارد ماجرای سیاسی می‌شوند و به نحوی آماده‌ی کار سیاسی می‌گردند و ما می‌خواهیم از این زمان استفاده ببریم تا ساختارهای جدید برای یک کار بلند به وجود بیاوریم. این به این معنا است که ما در برابر قدرت و در فرایند سرنگونی سیستم باید با کنش‌های کوچک حرکت خود را پیش ببریم.

منبع:

https://www.jungewelt.de/2017/02-11/049.php

[۱] – این مصاحبه با عنوان

Wir wollen den Kapitalismus nicht retten.

در روزنامه

Junge welt

در تاریخ یازده فوریه ۲۰۱۷ ، در صفحه‌ی هشت به چاپ رسیده است.

[۲] –

گروه بیست، شامل وزرای اقتصاد و روئسای بانک‌های بزرگ بیست کشور با اقتصاد بزرگ دنیا است که در مجموع هشتاد و پنج درصد اقتصاد دنیا را در اختیار دارند و از سال ۱۹۹۹ تا کنون هر سال در یکی از کشورهای عضو، جلسات آن‌ها برگزار شده است

[۳] – Lower Class Magazine

[۴] – Tomasz Konicz

[۵] – Revolutionären Aufbau Schweiz

[۶] – Die Welt

[۷] – Hamburger Abendblatt

——————————————————————————————————————————————————————————————————–

آدرس و اسامی صفحات مرتبط با مجموعه عصر آنارشیسم The names and addresses that related to anarchism era website